Drewniany, o konstrukcji zrębowej, na podmurówce ceglanej KOŚCIÓŁ PARAFIALNY p.w. św. Stanisława bp. i św. Trójcy został zbudowany na miejscu wcześniejszego w 1783 r. staraniem braci Wereszczyńskick: Józefa i Seweryna. W 1929 r. został powiększony, kilkakrotnie był restaurowany, ostatnio w 1945 r. i 1959 r. Nawa kościoła na rzucie prostokąta, pierwotnie na rzucie kwadratu w 1929 r. została przedłużona o zach. przęsło wieżowe, z przedsionkiem w przyziemiu i chórem muzycznym na piętrze. Do prezbiterium przylegają po bokach zakrystia i skarbiec, pod znajduje się krypta grobowa. Nawa nakryta jest dachem dwuspadowym, prezbiterium pięciopołaciowym, skarbiec i zakrystia czteropołaciowymi. W kościele znajdują się m.in.: neogotycki ołtarz główny z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XVII w., gruntownie przemalowanym, w sukience srebrnej z końca XVIII w., obraz "Chrystus Ukrzyżowany" z 2. poł. XVII w. wg sztychu P.P. Rubensa, malowany na blasze miedzianej, "Wskrzeszenie Piotrowina" wg Szymona Czechowicza z 2. poł. XVIII w., portret trumienny Elżbiety Wereszczyńskiej (zm. 1660), krucyfiks z XVII w.

• Na cmentarzu parafialnym znajduje się neogotycka murowana KAPLICA GROBOWA Rulikowskich z 4. ćw. XIX w. Jest budowla kwadratową, z trójbocznym zamknięciem z elewacją frontową zwieńczoną ogzymsowanym szczycikiem, nakrytą dachem pięciopołaciowym. Obok znajduje się nagrobek Janiny z Korynckich Justyńskiej (zm. 1857).
• W drewnianej, nowszej KAPLICZCE znajduje się rzeźba św. Jana Nepomucena z XVIII w.